-
1 uderzyć
uderzać (-am) < uderzyć>: uderzać k-o (I) jemanden schlagen, jemandem einen Schlag versetzen (mit D); piorun, meteoryt einschlagen (w A in A); fig auffallen, ins Auge springen;uderzać pięścią w stół mit der Faust auf den Tisch schlagen;uderzać w twarz ins Gesicht schlagen;uderzać w drzewo auto gegen einen Baum fahren;uderzyło mnie, że … es fiel mir auf, dass …;uderzył głową o kant er ist mit dem Kopf gegen eine Kante gestoßen;to nas uderzyło po kieszeni wir mussten die Zeche bezahlen;uderzać się sich stoßen;uderzyłem się w kolano ich habe mich am Knie gestoßen -
2 wyrzynać
I. vt1) ( rzeźbić) hauen, ausschnitzenwyrżnąć głową o kant mit dem Kopf gegen eine Kante schmetternII. vrwyrzynają jej się ząbki sie zahnt, sie bekommt Zähnewyrżnąć się o coś gegen etw schmettern [ lub stoßen] -
3 łupnąć
\łupnąć się w głowę sich +dat den Kopf stoßen ( fam) -
4 stoßen
stoßen ['ʃto:sən] <stößt, stieß, gestoßen>er hat ihm ein Messer in den Arm ge\stoßen wbił mu nóż w ramię1) ( sich verletzen)sich an etw ( dat) \stoßen uderzyć się w [o o] coś2) ( Anstoß nehmen)III. vigegen jdn/etw \stoßen zderzyć się z kimś/czymśmit dem Fuß gegen die Tür \stoßen kopnąć nogą w drzwiauf jdn/etw \stoßen natknąć się na kogoś/cośzu jdm \stoßen przyłączać [ perf przyłączyć] się do kogośauf Ablehnung ( akk) \stoßen spotkać się z odmową -
5 stuknąć
( walnąć) samochód: rammenstuknęła mu czterdziestka er ist vierzig [Jahre alt] gewordenII. vr( uderzyć się)\stuknąć się w łokieć sich +akk in den Ell[en]bogen stoßen(pot: zderzyć się) samochody: zusammenkrachen ( fam) -
6 grzmotnąć
I. vi2) ( cisnąć)3) (pot: runąć)grzmotnął jak długi [na ziemię] er fiel [zu Boden]4) (pot: huknąć) donnern1) (pot: uderzyć się)\grzmotnąć się o coś an etw +dat stoßen -
7 trzaskać
( uderzać)\trzaskać batem mit der Peitsche knallen\trzaskać drzwiami die Tür zuknallen ( fam), mit der Tür knallentrzasnąć pięścią w stół mit der Faust auf den Tisch knallenII. vi( wydawać odgłos) drzwi: knallen; drzewa: knarren; gałęzie: knacken; ogień: knistern, prasseln; flesze, aparaty fotograficzne: klickentrzaskający mróz klirrender Frost mtrzasnąć się głową/kolanem o coś mit dem Kopf/dem Knie gegen etw knallen ( fam) -
8 palnąć
( pot)I. vt2) ( strzelić) schießen, feuern3) ( powiedzieć bez namysłu)\palnąć głową o drzwi mit dem Kopf an die Tür schmettern [ lub stoßen] -
9 rąbnąć
I. perf von → rąbać 2., 3. -
10 prellen
-
11 schlagen
schlagen ['ʃla:gən] <schlägt, schlug, geschlagen>1) ( einen Schlag geben)jdn [ins Gesicht] \schlagen uderzyć kogoś [w twarz]2) ( besiegen) pobić4) (hinein\schlagen)einen Nagel in die Wand \schlagen wbijać [ perf wbić] gwóźdź w ścianęes hat zehn Uhr ge\schlagen wybiła [godzina] dziesiątaII. vi[mit etw] auf etw ( akk) /gegen etw \schlagen uderzyć [czymś] w coś/o cośjdm [mit der Faust] ins Gesicht \schlagen uderzyć kogoś [pięścią] w twarzum sich \schlagen szamotać sięnach jdm \schlagen wdać się w kogoś ( pot)die Erkältung ist ihm auf die Blase ge\schlagen przeziębienie wywołało u niego zapalenie pęcherzaIII. vr1) ( rangeln)sich [mit jdm] \schlagen bić [ perf po-] się [z kimś]sich um etw \schlagen bić [ perf po-] się o coś2) ( zurechtkommen)sich gut/tapfer \schlagen dobrze/dzielnie sobie radzić [ perf po-] -
12 anschlagen
an|schlagenetw am schwarzen Brett \anschlagen wywiesić coś na tablicy ogłoszeńeinen anderen Ton \anschlagen zmienić tonII. viIII. vrsich \anschlagen uderzać [ perf uderzyć] się -
13 walić
walić [valiʨ̑]( pot)I. vtwalnąć kogoś czymś jdn mit etw hauen ( fam)\walić w kogoś/coś auf jdn/etw feuern [ lub schießen]piorun walnął w dom der Blitz hat in das Haus eingeschlagen3) ( intensywnie padać)wali grad der Hagel prasseltwali śnieg dichter Schnee fällt, es schneit heftigwal śmiało! nur heraus damit! ( fam)5) ( przybywać tłumnie) strömen, [hervor]quellenII. vr4) ( kłaść się ciężko) sich +akk fallen lassen -
14 kropnąć
-
15 uderzać
\uderzać kogoś [w coś] jdn [in etw +akk ] stoßen, jdm einen Schlag [ lub Stoß] versetzenII. vi1) ( tłuc)\uderzać w coś czymś etw +akk mit etw einschlagen2) ( spadać na)grad uderzał w szybę der Hagel schlug gegen die Scheiben\uderzać na kogoś/coś auf jdn/etw prallen [ lub niederprasseln]4) ( nacierać) armia: angreifen, vorstoßenuderzyło mnie, że... es fiel mir auf, dass...IV. vr1) ( potrącać przypadkowo)\uderzać się o coś sich +akk an etw +dat [ lub gegen etw] stoßen2) ( dotykać celowo)\uderzać się w czoło sich +akk an die Stirn tippen [ lub greifen]3) ( zderzać się) zusammenstoßen -
16 zaprawiać
I. vt1) ( przyprawiać) anmachen, würzen2) ( przyzwyczajać) üben, trainieren\zaprawiać kogoś do czegoś jdn an etw +akk gewöhnenII. vr1) ( przyzwyczajać się)\zaprawiać się do walki für einen Kampf trainieren [ lub üben] -
17 uderzać
uderzać (-am) < uderzyć>: uderzać k-o (I) jemanden schlagen, jemandem einen Schlag versetzen (mit D); piorun, meteoryt einschlagen (w A in A); fig auffallen, ins Auge springen;uderzać pięścią w stół mit der Faust auf den Tisch schlagen;uderzać w twarz ins Gesicht schlagen;uderzać w drzewo auto gegen einen Baum fahren;uderzyło mnie, że … es fiel mir auf, dass …;uderzył głową o kant er ist mit dem Kopf gegen eine Kante gestoßen;to nas uderzyło po kieszeni wir mussten die Zeche bezahlen;uderzać się sich stoßen;uderzyłem się w kolano ich habe mich am Knie gestoßen -
18 słabo
-
19 trzepać
I. vtII. vi\trzepać skrzydłami mit den Flügeln schlagentrzepnąć się ręką w czoło sich +akk mit der Hand an die Stirn schlagen -
20 hauen
1.jdm eine \hauen spoliczkować kogośer hat ihm [anerkennend] auf die Schulter ge\hauen on poklepał go [z uznaniem] po plecachjdm ins Gesicht \hauen uderzyć kogoś w twarzmit der Faust auf den Tisch \hauen walnąć pięścią w stół ( pot)( schlagen)ein Loch in die Wand \hauen wybić dziurę w ścianieeinen Nagel in die Wand \hauen wbić gwóźdź w ścianę( herstellen)eine Statue in Marmor \hauen wykuć posąg w marmurze[mit dem Kopf] gegen etw \hauen walnąć o coś [głową] ( pot)( sich prügeln)sich \hauen bić [ perf po-] się( sich werfen)sich aufs Sofa/in den Sessel \hauen uwalić się na sofę/w fotel ( pot)
- 1
- 2
См. также в других словарях:
uderzyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}uderzać (się) {{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}siódme poty biją [uderzyły, wystąpiły] {{/stl 7}}{{stl 8}}{na kogoś} {{/stl 8}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uderzyć się — Uderzać się w piersi zob. pierś 2. Uderzyć się w głowę, w czoło, w łeb zob. głowa 52 … Słownik frazeologiczny
uderzać się – uderzyć się [bić się] w piersi — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wyrażać skruchę, przyznawać się do winy, także w formie gestu uderzania pięścią w swoją pierś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Muszę się uderzyć w piersi i przyznać, że stało się to z mojej… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uderzać się – uderzyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stykać się gwałtownie jakąś częścią ciała z czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uderzył się kolanem o szafę. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} zadawać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
puknąć się [uderzyć się] w czoło — {{/stl 13}}{{stl 7}} nagle uprzytomnić sobie, że robi się błąd, głupstwo; opamiętać się, zastanowić się, co się robi lub mówi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Na szczęście, w pewnym momencie puknął się w czoło i schował pieniądze z powrotem. Ty, puknij się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uderzyć — dk VIb, uderzyćrzę, uderzyćrzysz, uderz, uderzyćrzył, uderzyćrzony uderzać ndk I, uderzyćam, uderzyćasz, uderzyćają, uderzyćaj, uderzyćał, uderzyćany 1. «zadać cios, raz» Uderzyć kogoś pięścią, dłonią. Uderzyć w twarz, po twarzy, w szczękę. ◊… … Słownik języka polskiego
uderzyć [trafić] w — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czyjąś} {{/stl 8}}czułą strunę {{/stl 13}}{{stl 7}} poruszyć drażliwy temat, sprawę, która kogoś żywo obchodzi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mówiąc o pieniądzach trafiła, uderzyła w jego czułą strunę. Uderzyłwczułą strunę, bo tamten… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uderzyć w płacz [ryk, bek i syn.] — {{/stl 13}}{{stl 7}} rozpłakać się nagle : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chłopak na to uderzył w ryk i uciekł do kąta. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uderzyć w pokorę — {{/stl 13}}{{stl 7}} spokornieć, stać się bardzo pokornym, uległym; okazać pokorę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uderzył w pokorę i zaczął przepraszać ojca. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uderzyć — 1. Coś uderzyło komuś do głowy «ktoś stał się zarozumiały, zbyt pewny siebie i okazuje innym swoją wyższość»: Uwielbiam słuchać zwierzeń gwiazdorów show biznesu. Najczęściej sława uderza im do głowy. Cosm 4/1999. 2. Coś uderza (kogoś) czymś «coś… … Słownik frazeologiczny
uderzyć w kimono — (Iść) Spać, zwłaszcza przespać się lub zdrzemnąć się Eng. To sleep, especially to get some sleep … Słownik Polskiego slangu
